Zondag waren het de Knallende Kars-dagen (aka KK-days, of zoals een Hollandse dame voor ons in de rij het noemde: de kale koppen-dag)
Bianca vroeg of ik zin had om mee te gaan en drie keer raden wat mijn antwoord was. natuurlijk wilde ik wel eens een kijkje nemen op een opendeurdag van zo'n groot hobbybedrijf.
Nadat we twee uur en half gereden hadden, zochten we een plaatsje. Het nadeel van een opendeurdag in een fabriek, weinig parkeerplaats.
Bij het binnenkomen bekeken we eerst alle nieuwigheden en daarna moesten we kiezen, of eerst winkelen of eerst de demo's bekijken. We besloten eerst naar de demo's te kijken, wie weet werd er nog een en ander toegevoegd aan onze winkellijst.
Bianca in actie op de pergamano - make&take.
Bianca vroeg of ik zin had om mee te gaan en drie keer raden wat mijn antwoord was. natuurlijk wilde ik wel eens een kijkje nemen op een opendeurdag van zo'n groot hobbybedrijf.
Nadat we twee uur en half gereden hadden, zochten we een plaatsje. Het nadeel van een opendeurdag in een fabriek, weinig parkeerplaats.
Bij het binnenkomen bekeken we eerst alle nieuwigheden en daarna moesten we kiezen, of eerst winkelen of eerst de demo's bekijken. We besloten eerst naar de demo's te kijken, wie weet werd er nog een en ander toegevoegd aan onze winkellijst.
Op deze opendeurdagen waren er demonstraties en ook make&take's. Dat zijn eigenlijk kleine workshops. Per workshop was maar 1 persoon per winkel toegelaten, dus moesten we de taken verdelen. Ik deed de make&take van stempelen met de ukkie-stempels (zoals de foto hierboven), werken met Ranger-producten, wat ik nog nooit gedaan had, armband maken met antraciet parels, tag-boekje maken met papier van Making Memories (niet zeker van het merk). Bianca deed de make&take van de cuttlegbug en pergamano en de kaarten van sterrenkindjes.
Ik vond het een dolle dag en volgende keer sta ik zeker weer present om mee te gaan. Tijdens onze winkelronde heb ik natuurlijk de kans gegrepen om persoonlijk een paar spulletjes aan te schaffen (via de winkel natuurlijk).