nog twee challenges

Gisterenavond terug aan de slag gegaan met mijn scrapmateriaal. Ik wou nog deze challenge van In2hobby maken. Voor deze challenge ben ik aan de slag gegaan met foto's van onze Lucy. Het mag dan meer dan een jaar geleden zijn dat we haar moesten laten gaan, maar ze blijft nog steeds in gedachten.

Yesterday evening i scrapped a little. I wanted to make the challenge of in2Hobby. For this challenge i took pictures of our dear Lucy. Althought it's over a year ago we had to let her go, she's still in our memories.

En na mijn winnende lo van vorige challenge op Scrap and stamps, ben ik ook deze keer aan de slag gegaan met hun uitdaging. De uitdaging was om een lo te maken over een traditie rond de herfst. Ik heb foto's gebruikt van mijn leerlingen op uitstap naar het bos. Deze lo komt dan ook morgen aan de klasdeur te hangen.

After i won the previous challenge of Scrap and stamp, i took a chance on the new challenge. Scrapping about autum-traditions. One of my own traditions is to go on a fieldtrip to the woods when the autum starts. This is my lo who will be hanging on my classdoor from tomorrow on.

eindelijk een update

Amai, wat is de tijd gevlogen. Ik kan amper geloven dat het al bijna kerstmis is.
En dat het al van de zomer geleden is dat ik nog upgedate heb.


Isolde is lid geworden van dit design team, dus ben ik nog net voor de deadline aan de slag gegaan met hun schets.

It's been a while since i did an update. I'm really ashamed.
But I have been scrapbooking lately. A lot of lo's are waiting to be posted here.

Isolde made it into the design team of Scrap and Stamp I made it just to the deadline with their latest challenge.

En ons fotomodel had er absoluut geen probleem mee om een demonstratie te geven.

and here our proud model happy to give a demonstration!

eerste keer aan de zee

Gisteren zijn we met onze Martha naar de zee geweest. Het was de eerste keer dat ze de zee zag. Het eerste moment dat we op het strand kwamen was ze overdonderd door alle geluiden en indrukken. We hadden speciaal een kalm stuk strand uitgezocht waar honden toegelaten zijn. Maar toen we daar aankwamen was er juist een jeugdbeweging een competitie vliegeren aan het houden, wat voor veel lawaai zorgde. Maar toen we dicht bij de zee zelf liepen, was het veel rustiger en kon Martha eens goed doorlopen. De eerste stapjes in de zee waren heel voorzichtig, en de eerste golven vond ze beetje beangstigend, maar na een vijftal minuten had ze alle drempels overwonnen en croste ze over het strand. En natuurlijk was het fototoeste ook mee!

Het plezier straalt er gewoon van af. Ze bleef wel aan de lange lijn, durfden haar niet los te laten, wie weet waar ze dan uitgekomen was.

Martha is duidelijk verzot op krabsalade, op het strand wou ze telkens de aangespoelde krabbetjes opeten.

Na een uurtje werd ze al moe en was ze een knuffelhondje aan het worden.

Op de dijk kwamen we een mevrouw tegen die ook een epagneul meehad. Iets wat je ook niet alle dagen tegenkomt. Natuurlijk moesten de twee hondjes samen op de foto.

En een ijsje om de dag af te sluiten. Ik heb de bovenste helft opgegeten, Martha de onderste.

Portugal

Zoals de meesten onder jullie wel weten, zijn wij twee weken op reis geweest naar Portugal, meer bepaald naar de Algarve. Het waren twee weekjes puur relaxen, maar toch hebben we geen veertien dagen op ons leeg gat gezeten (en wat dan nog als we dat wel hadden gedaan?).

Het hotel waar we zaten lag op enkele kilometers van Albufeira, een toeristisch stadje dat heel erg in is bij de Engelsen. Vanuit ons hotel reed er enkele keren per dag een bus van en naar Albufeira, gratis en voor niks. Dus zijn we eens een halve dag richting stadje gegaan. Eenmaal weg van de boulevards langs het strand kon je hele mooie straatjes vinden.

En in die kleine straatjes kon je ook de bekende Azulejos vinden. Dat zijn beschilderde tegeltjes die vaak een religieuze prent vormen.

We trokken ook op jeepsafari, het achterland in. Veel stof, veel hotsen en botsen maar vooral veel leute.


En na een hele rompslomp bij onze hostess trokken we er nog een dag op uit met de huurauto. Langs de kust naar enkele prachtige stranden in Lagos.

Op deze dag reden we ook naar het meest zuidelijke puntje van Europa, de Cabo San Vicente. Van daaruit is het maar een paar duizend kilometer naar Amerika.

Ons hotel was gelegen aan het strand van Falesia, dat bekend staat voor zijn mooie rotsen. Even 93 treden naar beneden en dan kon je pootje baden in de Atlantische Oceaan, die toch maar frisjes aanvoelde als je de Caraïbische wateren gewend bent.

En nu een selectie maken van de vele foto's om ze dan af te laten drukken en te scrappen met de nieuwe schetsen van creanijn!

crop bij Vicky

Vrijdagavond ben ik gaar scrappen bij Vicky. Ik had eigenlijk gedacht at er van scrappen niet veel in huis ging komen, want als je bij iemand gaat croppen die net zeven maanden de wereld rondgereisd heeft, dan heb je wel heel wat te bespreken. Maar wonder boven wonder heb ik toch weer netjes drie lo's gemaakt. Ik ga nog eens door mijn foto's geraken als ik zo blijf verderwerken.
Babs, Virginie en Ann waren ook van de partij en het was een hele gezellige avond. Ik geloof dat ik de goesting in croppen terug gevonden heb. Zullen ze thuis graag horen, nietwaar mamsie?

De eerste lo is een dubbele lo aan de hand van een schets van Vicky. Ik had deze foto's genomen op de afscheidscrop van Vicky, nu dus zeven maanden geleden. De Speedy had toen een ware antipathie tegen het rode tafellakentje en dat werd dus een onderwerp voor een fotoreportage. Nu Vicky eindelijk terug is, geraken de foto's ook gescrapt. Met rood papier, dan nog wel!

Deze foto's liggen ook al zes maanden in mijn bakje. Toen ons blètepoeptje nog maar enkele dagen bij ons was, viel de eerste sneeuw. Hij mocht eigenlijk nog niet buiten (vaccinaties werkten nog niet) maar de eerste sneeuw, daar moest hij toch een keer aan voelen. Een echte sneeuwlover zal hij wel nooit worden, hij spurtte zo vlug als tellen terug naar binnen en ging voor de warme kachel zitten. Toen ook al zo'n held!

Lange tijd bleef de wereld van ons blètepoeptje beperkt tot onze tuin, maar plots had hij het gevonden hoe hij op de hoge muur moest springen. Tja, plots vind je de muur van je leven... en dan ben je weg natuurlijk! Al denk ik niet dat hij zo ver weg gaat van huis, hij komt altijd snel terug naar zijn etensbakje.

Die lo van de eerste sneeuw is nog niet helemaal mijn goesting, ga er toch nog wat aan doen. Er ontbreekt precies nog iets, en ik geloof dat ik net gevonden heb wat!

Dit weekend ook nog een DTD-box van lang geleden eindelijk gemaakt, later foto's!

Martha en de hondenschool

Ons Martha is ondertussen bijna zeven maanden oud. Het wordt een hele belhamel die toch zo ontzettend koddig kan zijn. Drie keer per week gaan we naar de hondenschool, of dat proberen we toch als er niks anders tussenkomt.

Ons Martha gaat heel graag naar de hondenschool, er is maar een iets waar ze zo verschrikkelijk tegen op ziet en dat is het aanlijnen. Hoe graag ze ook meegaat naar school, naar de bomma of gewoon gaan wandelen, de lijband blijft voor haar een ware marteling.

Autorijden daarentegen is haar dada. Dan zit ze naast me te kijken naar wat we passeren. Vooral opvliegende duiven en overstekende poezen zijn hééééél interessant. Ook als we moeten wachten aan het rood licht (meestal drie keer op rij) zit ze steeds te loeren naar de auto's naast ons. Al menig rare blik gezien als de chauffeur zich realiseert dat er een hond naast hem zit!

Martha is in de school al 'gepromoveerd' naar de A-groep. Niet dat het een echte promotie is, want de A staat voor Allesbehalve intelligent. De domme hondjes dus. Nu ja, als je een tophond wil voor wedstrijden, moet je zowiezo al geen epagneulleke kiezen.

Wat kan ons Martha al allemaal? Zitten, liggen, springen, klimmen, snoepjes eten....

Alleen de apport die wil nog niet zo goed lukken in school. En zeggen dat ze dat hier thuis bijna iedere dag doet!

Martha heeft ook een vaste kameraad in de hondenschool, de Frokkie. We zeggen vaak dat er nog een speciale groep voor hen zal moeten worden opgericht, ze zijn alletwee niet de beste leerlingen die er zijn. Frokkie zit nu nog in de puppyklas, maar zal weldra ons Martha komen vervoegen. Ik hou nu mijn hart al vast want die twee samen, dat worden weer leuke lessen.

nieuwe schets

Nu de vorige schets eindelijk een winnaar kent, is het ook tijd voor een nieuwe schets. Deze keer een hele rechtlijnige. Zoals je al weet, mag je deze naar hartelust aanpassen. Ik ben benieuwd of de scrapwereld al weer een beetje wakker is, de laatste tijd leek het redelijk stil bij iedereen. Nu de communies en zo achter de rug zijn, denk ik dat er bij veel weer kriebels zullen komen.
De lo die ik maakte bij deze schets:

Ik ging aan de slag met papier van Basic Grey en een alfabet uit de Zeeman. De foto is er eentje van mijn nichtje met piepjonge Martha, op nieuwjaar genomen toen ze allebei in slaap gevallen waren in de zetel, in elkaars armen.

Als je met mijn schets aan de slag gaat, mag je altijd je lo mailen of een linkje plaatsen in de reacties. Op 1 juli maak ik de winnaar bekend. (en anders mag je aan mijn oren trekken!)

winnaar schets

Ik weet het, shame on me, het heeft veel te lang geduurd voor deze schets een winnaar kende. Het was een beetje te druk aan alle kanten, maar ik heb geloof ik mijn achterstand weggewerkt. Voor de vorige schets kreeg ik enkel deze lo van Anja in de mailbox, maar wat een prachtige lo was het alweer. Een hele verdiende winnaar dus!

weekendje gescrapt

Dit weekend had ik helemaal vrij gehouden om te kunnen scrappen. Schoolwerk aan de kant, geen jeugdbeweging meer, dus alle tijd om die verloren weken in te halen.

Zaterdag was er crop bij Anja in Aalst. Het was een hele gezellige namiddag en avond en ook wel een productieve. Er kwamen toch wel drie lo's uit mijn handen.


Foto's van toen ons Martha nog een klein dutske was. Haar liefde voor kartonnen dozen is sindsdien nog niet verdwenen, wat ervoor zorgt dat wij anti kartonnen dozen geworden zijn. Zo heeft ze eens mijn Zutter-doos onder handen genomen, inclusief de isomo bescherming vanbinnen.



Opnieuw foto's van klein dutske, toen ze net achter haar eerste inentingen was geweest. Ze ging even op bezoek bij het ander baasje op het werk.



En om de stand een beetje in evenwicht te brengen, een lo van onze Baziel. De foto op zich vind ik goddelijk. Baziel is verzot op het pieptoontje van de kodak en op liggen op mijn bureau, vooral als ik aan het computeren ben. De swirl is er eentje van Prima die ik geknipt en herplakt heb.

Zondag in de tuin nog snel de challenge van In2hobby gemaakt. Ook foto's van Baziel. Onze Baziel is een echte knuffelkat, waardoor hij me altijd een instant goed gevoel geeft. Daarom is hij ook onze little mister sunshine.

Jammer dat mijn lo niet werd opgenomen in de inzendingen, nochthans geen foutmelding van de server gekregen.

Zoals de meesten onder jullie al weten is onze Baziel graag stoorzender tijdens het chatten of mailen omdat meneer niet liever doet dan bovenop het toetsenbord te gaan zitten of met de muis te gaan lopen. Daar moest natuurlijk eens een lo van komen.

Martha en Baziel zijn acht poten op een buik, al zou je het soms niet denken als ze bovenop elkaar vliegen. Maar toch kunnen ze niet zonder elkaar. Als er een van de twee niet thuis is, is de ander op zijn ongemak. Het samen slapen is er de laatste tijd wel niet meer bij, daarvoor zijn ze alletwee te puberig geworden.

fotoshoot

Vorige week was het het Heilig Vormsel van mijn neefje waarvan mijn moeder meter is. Aangezien ik de grootste kodak in de familie heb ben ik op fotoshoot getrokken met het feestvarken. Ik ben op zoek gegaan naar originele foto's en echte jongensfoto's. Ik denk wel dat ik met deze foto's in mijn opzet geslaagd ben. Hij was er zelf in ieder geval heel tevreden mee!

En maar een poging nodig gehad!

Deze foto's zijn mijn persoonlijke favorieten. Ik vind de kleuren van de verse graffiti super! En hij vond het natuurlijk allemaal geweldig.

En dan nog een paar coole foto's op het skatepark. Met een bmx die we efkes mochten lenen!